Drop, het kleine eendje is het beu om schattig te zijn. Zeker als hij door iedereen 'schatje' wordt genoemd. Graag wil hij wil stout zijn en liefst langer dan een dag. Voor één keer doet hij niet wat iedereen van hem verwacht. Zo bijt hij in de poot van Wiesje de geit en poept hij op het hoofd van zijn buurvrouw mevrouw Koe. Heel even geniet hij van zijn nieuwe rol en laat de verwensingen met plezier op hem af komen. Maar al snel blijft hij helemaal alleen achter. Bij zijn nieuwe vriend Mier haalt hij een laatste gemene streek uit. Al snel wordt hij overvallen door diep berouw ... en rept zich om zijn vriend alsnog in veiligheid te brengen.

Na eerdere boeken van Catharina Valcx zoals 'Billy en de Indiaan' en 'Fritzi en de razende schoen' heb ik me ontpopt tot een ware fan! Hoewel in ‘Drop, het stoute eendje’ de absurde situaties meer achterwege blijven, viert de humor opnieuw hoogtij!

De typische eigen tekenstijl van Catharina Vlacx zet met enkele eenvoudige lijnen en beperkt kleurenpalet de toon. Opnieuw worden een geit en koe met ware menselijke eigenschappen ten tonele gebracht. Een herkenbaar verhaal met een hoofdpersonage dat ervoor kiest zich niet sociaal wenselijk te gedragen en vervolgens de gevolgen hiervan onder ogen moet zien.